Usu dâ «SB» pâ «SV»
Stu finòminu (p'asempiu: l'usu di "sbintuliari" mmeci di "svintuliari") s'usa a li voti ntâ lingua parrata.
Diffusioni
[cancia | cancia u còdici]S'attrova nta vari àrii di la Sicilia. E' usatu nta li canzuni, li pruverbi, ma puru nta quarchi puisìa siciliana.
Àutri asempi
[cancia | cancia u còdici]"arrisbigghiari" (arrisvigghiari)
"sbèniri" (svèniri)
"sbiari" (sviari)
"sbapurari" (svapurari)
"sbintura" (svintura)
ecc.
Nu finòminu prisenti nta àutri lingui
[cancia | cancia u còdici]Ci voli nutari ca stu finòminu funèticu nun è tìpicu sulu dû sicilianu, pirchì asisti nta àutri lingui neolatini, comu p'asempiu lu spagnolu, ntô quali è assai friquenti sta prununza "sb" dâ "sv":
"desventura" è spissu prununzatu "desbentura" (svintura)
"desvalorar" è spissu prununzatu "desbalorar" (svaluriri)
"Osvaldo" è spissu prununzatu "Osbaldo" (Osvardu, nomu di pirsuna)
"desvío" è spissu prununzatu "desbío" (svìu, sviamentu)
"desvergüenza" è spissu prununzatu "desbergüenza" (l'èssiri senza virgogna)
Ntô scrìviri nun si sarva sempri la "sv":
esbelto (sveltu, siccu, suca-sìmula)
E' puru prisenti ntâ lingua corsa ca havi la furma:
sbiutà (zoè 'n sicilianu: "svacantari") dû latinu "ex vuiditare" ca figghiau puru lu tuscanu "svuotare"
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu sta "sb" funètica
[cancia | cancia u còdici]- Vucabbulariu sicilianu-talianu di Lucio Zina, 2002
Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu sta "sb" funètica
[cancia | cancia u còdici]Ntâ littiratura siciliana
[cancia | cancia u còdici]- Dî pruverbi siciliani cugghiuti di Giuseppi Pitrè:
- Sparaci e funci svrigògnanu cocu.
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia
[cancia | cancia u còdici]Raccumannamu di nun usari la "sb" funètica ma nun cunzidiramu lu sò usu comu n'erruri.