Usu dâ «CU» mmeci dâ «QU»
Aspettu
Ntô sicilianu scrittu, si ponnu attruvari furmi spagnulizzanti cu la "cu" mmeci dâ "qu".
Diffusioni
[cancia | cancia la surgenti]Sulu arcuni autura siciliani cumpòninu scrivennu â spagnola: ùsanu la "cu" mmeci dâ "qu".
Asempi
[cancia | cancia la surgenti]cuantu (quantu)
cuannu (quannu)
cuagghiari (quagghiari)
cuaternu (quaternu)
cuattru (quattru)
cuatratu (quatratu)
cuaccosa (quarcosa)
cuant’ è spertu (quant’è spertu)
cuasi (quasi)
cuatru (quatru)
cuartu (quartu)
cuestioni (quistioni)
cuetu (quetu)
cuota (quota)
cuarki (qualchi)
cuìnnici (quìnnici)
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu sta "cu"
[cancia | cancia la surgenti]Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu sta "cu"
[cancia | cancia la surgenti]- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
Ntâ littiratura siciliana
[cancia | cancia la surgenti]- Dî pruverbi siciliani cugghiuti di Giuseppi Pitrè:
- A Cartagiruni cuscenzi pilusi e cruni di quìnnici posti.
- Quannu li groi pàssanu a fileri, la mala attimpata nun pò mancari.
- Novantott'anni di Ursula Cottone:
- quannu iu restu sula a lu munnu
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia
[cancia | cancia la surgenti]Raccumannamu di nun usari la "cu" spagnola nta sti casi. Lu sicilianu è na lingua diversa di chidda spagnola.