Usu dâ «CU» mmeci dâ «CHI»
Aspettu
Ntô sicilianu scrittu, s'attròvanu spissu furmi cuntratti cu la "cu" mmeci dâ "chi".
Diffusioni
[cancia | cancia la surgenti]Sti furmi cuntratti esìstinu nta vari zoni dâ Sicilia. E ci sunnu scrittura siciliani c'ùsanu sti furmi siciliani ca ci hannu la "cu" mmeci dâ "chi".
Asempi
[cancia | cancia la surgenti]cuffari (chiffari, dû talianu "che fare" cû significatu "daffare")
cussà, cusà (dû talianu "chissà")
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu sta "cu"
[cancia | cancia la surgenti]Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu sta "cu"
[cancia | cancia la surgenti]- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Grammàtica di Bonner, 2001
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia
[cancia | cancia la surgenti]Raccumannamu d'usari sta "CU" quannu s'havi a usari, ma nun cunzidiramu l'usu dâ "CHI" comu n'erruri.