Usu dâ «RH» pû radduppiamentu dâ «R» nizziali
Ntâ lingua siciliana, la «R» nizziali è spissu prununzata duppia. Pirchissu, arcuni cristiani la scrìvinu usannu la «RH».
Diffusioni[cancia | cancia la surgenti]
Stu finòminu funèticu s'attrova nta assai àrii di la Sicilia. Picca sunnu l'autura siciliani ca ùsanu stu modu di scrìviri.
Asempi[cancia | cancia la surgenti]
rhaggiuni (raggiuni)
rhina (rina)
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu sta "rh"[cancia | cancia la surgenti]
Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu sta "rh"[cancia | cancia la surgenti]
- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
Ntâ littiratura siciliana[cancia | cancia la surgenti]
L'usu di sta "rh" è assai raru ntâ littiratura siciliana.
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia[cancia | cancia la surgenti]
Raccumannamu di nun usari la "rh" ca rapprisenta nu finòminu funèticu e cunzidiramu lu sò usu comu n'erruri.