Usu dâ «NH» mmeci dâ «GN»
Apparenza
Ntô sicilianu scrittu, si ponnu attruvari furmi siculu-purtughisi cu la "nh" mmeci dâ "gn".
Diffusioni
[cancia | cancia lu còdici]Arcuni autura siciliani cumpòninu scrivennu â purtighisa: ùsanu la "nh" mmeci dâ "gn".
Asempi
[cancia | cancia lu còdici]venhu (vegnu)
tenhu (tegnu)
sunhu (sugnu)
ecc.
Rifirimenti ca ùsanu palori cu sta "nh"
[cancia | cancia lu còdici]Rifirimenti ca nun ùsanu palori cu sta "nh"
[cancia | cancia lu còdici]- Grammàtica di Pitrè, 1870
- Vucabbulariu di Piccittu, 1950-1980
- Dizziunariu etimològgicu di Giarrizzo, 1989
- Vucabbulariu di Camilleri, 1998
- Dizziunariu di Luigi La Rocca, 2000
- Grammàtica di Bonner, 2001
Ntâ littiratura siciliana
[cancia | cancia lu còdici]- Sulu di tia mi fidu di Ninu Martinez:
- Sugnu 'n-aceddu
- L'usu di sta "nh" è raru ntâ littiratura siciliana.
Sicilianu standard usatu ntâ wikipedia
[cancia | cancia lu còdici]Raccumannamu di nun usari la "nh" purtughisa. Lu sicilianu è na lingua diversa di chidda purtughisa. Pi raggiuni etimològgichi, ‘gn’ vinni drittu di la lingua latina, e nun è na cosa unicamenti siciliana (allura s’havi a sarvari puru ntô sicilianu scrittu).