Va ô cuntinutu

Bartulumeu Asmundu

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Bartulumeu Asmundu (Catania ??... – Catania, doppu lu 1532) fu un pueta 'n lingua siciliana ca aristau famusu pi un pocu di li soi puisìi traduciuti di Petru Bembu dû sicilianu ô talianu.
Tuttu ccà chiddu ca si pò aricògghiri supra la biugrafìa di stu pueta sicilianu: si sapi ancora ca era di famìgghia nòbbili, fu rifurmaturi di lu “studiu“ di Catania, ntô 1495 e ntô 1497, e accupau diversi càrichi pùbbrichi a Catania.

Li sò òpiri, canzuni 'n uttavi di tema sacru e prufanu, ô spissu malincònichi, sècunu lu petrarchìsimu e l'idiali di l'amuri, ca a l'èbbica jèvunu di moda.

Asèmpiu dâ sò puisìa

[cancia | cancia la surgenti]
Affannu nun fu mai tantu né tali,
ch’a qualche tempu n’avissi spiranza,
pirchì, si fui, poi torna cu l’ali
lu tempu, e spissu aggiusta ogni vilanza.
E si li cosi stanno un tempu uguali,
lu tempu muta e consuma l’usanza;
e si muta ed ha fini ogni aspru mali,
ma no lu miu, chi cu lu tempu avanza.

Lijami di fora

[cancia | cancia la surgenti]

Li canzuni siciliani di Bartulumeu Asmundo