Lingua yiddish

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Lu yiddish (ייִדיש o אידיש) è la lingua parrata di l'ebbrei di l'Europa urintali.

Havi li sô urìggini ntô tudiscu mediuevali e è pirtantu na lingua girmànica, cu forti nfruenzi di l'ebbràicu e l'aramàicu[1] e dî lingui c’uspitaru l’ ebbrei ashkenaziti (pulaccu, russu, ecc.), ma veni scrivuta usannu l'alfabbetu ebbràicu.

Fu prupunutu ca l’urìggini dû substratu girmànicu dû yiddish è di fattu lu Gòticu, ca dû IV ô XVII sèculu d.c. supravivìu ‘n Ucraina (Gòticu di Crimea). L'elimentu ebbràicu avissi ntrasutu ntô yiddish a lu tempu dâ cummirsioni di li Kazari duminatura di dd’ària giogràfica nzinu a lu XIII sèculu d.c., a l'ebbraismu, abbinuta versu lu V-VI sèculu d.c..

Prisenta dui principali varianti dialittali:

Lu cchiù notu auturi ‘n lingua yiddish è lu premiu Nobel pâ littiratura Isaac Bashevis Singer, ca scrivìu ntô dialettu yiddish urintali.

Bibbliografìa[cancia | cancia la surgenti]

  1. Zuckermann, Ghil'ad (2003), Language Contact and Lexical Enrichment in Israeli Hebrew, Palgrave Macmillan (ISBN 9781403917232 / ISBN 978140338695)