Grammicheli

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Grammicheli
Muttu:  
Nomu ufficiali: Grammichele
Riggiuni: {{{riggiuni}}}
Pruvincia: Catania
Cuurdinati: 37°13'0"N, 14°38'0"E
Ammustra ntâ mappa
Superfici: 30 km²
Abbitanti: 13.347
Dinzitati: 422 ab./km²
Cumuni cunfinanti: Caltaggiruni, Licuddìa, Miniu
CAP: 95042
Prifissu telefònicu: +0933
Situ ufficiali: http://www.comune.grammichele.ct.it/hh/index.php


Grammicheli (o Rammicheli ntâ parrata lucali) è un cumuni di 13.347 abbitanti dâ pruvincia di Catania. È vicinu 13 km a Cartagiruni, 51 km cu Gela, 33 cu Rausa e 68 cu Catania.

Stu paisi tantu tempu fa si chiamava Occhiolà: surgìa supra a un munti unni c'era un furtinu; attornu a iddu c'era nu gruppu di casi ca pianu pianu addivintau nu pìcciulu paisi.

Un tirrimotu distrudìu tuttu lu paisi e sdirrubbau tutti li cosi l'11 di jinnaru1693. Quannu ricustrueru lu paisi lu fìciru nta lu feudu di Gran Micheli, misu a disposizzioni di don Carlo Maria Carafa, prìncipi di Butera e di Ruccella. Accussì lu paisi novu si chiamau Grammicheli. La chiazza prinicipali è fatta 'n forma esagunali.

A Grammicheli lu 8 di maiu cc'è la festa dû patronu dû paisi, San Micheli Arcàncilu e Santa Catarina di Alessadria. Lu 7 di sittèmmiru cc'è la festa dâ Madonna dû Chianu cu la vìnnita da sasizza.

Lu Parcu archiològgicu[cancia | cancia la surgenti]

Cumuni di Grammicheli ‘nta pruvincia di Catania. Lu Parcu di Ucchiulà è ntô tirritoriu di Grammicheli, supra lu puoiu di Terravecchia, unni cc’era lu paisi di l’Ucchiulà sdirrubbatu cû tirrimotu dû 1693. Stu paisi ni rivorda lu passatu e tuttu chiddu ca si fa pì prutèggilu servi a capiri ô tisoru dî cosi antichi e dû granni valuri sarbatu ccà.

Stu prugettuo serbi a fari canusciri ô parcu nta tuttu lu munnu cu tanti attività di fari dintra: visiti guidati, provi pi scavari, scola pî carusi pi capiri comu attruvari li cosi antichi e fari na ricerca archiològgica. Lu parcu s'attrova a circa 3 km dû paisi, versu Catania, vicinu â Casa Cantoniera, doppu na curva stritta â manu manca cc’è na’ balata ca dici la strata pi tràsiri ntô paisi anticu.

Festa Beddamatri dû Chianu[cancia | cancia la surgenti]

Ogni annu li 6, 7 e 8 di sittèmmiru cc’è la Festa dû Chianu. Lu Santuariu dâ Beddamatri dû Chianu è dû sèculu XV; è luntanu dû paisi 4 km a nord e arristau sanu doppu lu tirrìbbili tirrimotu dû 1693.

Anticamenti stu santuariu sirbìa comu rifuggiu pi cu passava e cci stàvanu li mònici ca avìanu tuttu nicissariu pi campari. Ntra la cresia cc’è lu quatru dâ Madunnuzza ca è lu stissu di n’òpira mpurtanti dû Vaccaru ca fu arrubbato e cc’è macari na stàtua ca ogni jornu ê 8 di notti veni purtata mprucissioni, chî cannili addumati, dâ cresia finu a Cruci e poi di strata principali finu a cresia n'àutra vota. Pâ festa cci sunnu tanti genti ca vannu a prijari e cci pòrtanu li virgineddi pi grazzia ricivuta, cci fannu lu viaggiu a pedi scausi e cci càntanu ..virgineddi comu a mia vannu cantannu a litanìa... Li virgineddi sunnu mìnimu 12 signurineddi ca poi s'ammìtanu a manciari ncasa, vistuti puliti e cu tanti cullani, màncianu la pasta cû maccu (favi spicchiati) comu a l’antica. Cci sunnu li viaggi di tutti li parrocchi, e macari chiddu dî malati.

Àutri usanzi antichi sunnu a pigghiata da ‘ntinna e a rutta dê pignati. Anticamenti s'ammazzàvanu li porci sutta li pinnati(casi aperti a latu dâ cresia); si vinnìa carni, costi, sancieluu e sasizza ca è na spicialità di Grammicheli.