Sunetti di Shakespeare
Li sunetti di William Shakespeare, fannu parti di n'òpira puètica dû littiratu ngrisi cèlibbri chi cumprènninu 154 sunetti furmati di tri quartini e un disticu pi nu tutali di 14 versi ognunu.
Temi
[cancia | cancia la surgenti]Prubabbirmenti Shakespeare scrissi li soi sunetti a partiri di l'anni 90 dû sèculu XVI doppu ca na pidèmia fici chiùdiri tutti li tiatri di Londra ma foru pubbricati sulu ntô 1609. Li primi 126 sunnu ndrizzati a nu giòvani omu. l'àutri sunnu ndrizzati a na nun idintificata Dark Lady (fìmmina bruna); attraversu la rilazzioni tra lu pueta e sta fìmmina l'auturi sviluppa nnî soi sunetti li temi cchiù disparati chi si nni vannu dâ morti a l'amicizzia.
S'attròvanu certi puisìi chi nun s'accòrdanu chî temi usuali dû sunettu di stu pirìudu. P'asempiu, cu My Mistress' Eyes are nothing like the Sun (Nùmiru 130: L'occhi dâ bedda mia nun sunnu com'u suli), l'auturi sviluppa na pulèmica versu li pueti dû gèniri petrarchiscu, li quali àmanu na fìmmina nun riali, dâ quali cu fàusi paraguna vennu saggirati l'aspetti pusitivi. Chissu rapprisenta n'asempiu tìpicu di comu lu pueta usa lu tema di l'amuri pi sviluppari n'àutru tema, sia la pulìtica o sia la misirìa dâ vita umana.
Asempiu dî versi
[cancia | cancia la surgenti]Sta scelta di versi foru traduciuti di Renzu Porcelli.
Sunettu 60
[cancia | cancia la surgenti]- Comu l'unni ntâ riva lesti avànzanu,
- 'ccussi li minuti nostri lesti cùrrinu;
- e l'unu appressu a l'àutru misi 'n fila
- ncontru a fini cu affannu si nni vannu.
- Trasi lu nutricu ntô regnu di l'arba,
- a quattru pedi crisci, ma la cuddata
- cci leva la luci scurrannu la so gloria
- e si ripigghia soccu cci avìa datu.
- Lu tempu signa 'n giuvintù li chirlanni
- di ciuri e scava li surchi a la biddizza,
- agghiutti dâ natura li fogghi tènnari
- picchì nenti risisti a la so fàuci.
- Ma lu me versu arresta a lodi tua
- pi lu futuru, sfidannu dda manu.
Sunettu 61
[cancia | cancia la surgenti]- È pâ to vogghia si ntâ notti scura
- la to fiura mi grapi li pirneddi?
- Pû to disìu si rumpi lu me sonnu
- e n'ùmmira di mia si pigghia jocu?
- Tantu di tia luntanu la to arma
- pi spiàrimi ammutti ncontru a mia,
- pi scuvari li vriogni e la vilitati:
- civu e sustanza dâ to gilusìa?
- Accussì granni nun è lu to amuri,
- è lu me amuri chi mi grapi l'occhi,
- è iddu chi mi leva lu riposu
- facènnusi vardianu a dannu meu.
- Vigghiu pi tia e tu vigghianti stai
- di mia luntanu e troppu a ciancu d'àutri.
Sunettu 121
[cancia | cancia la surgenti]- È megghiu pàriri o èssiri vili
- si quannu vili nun sì, sì cunnunnatu
- e perdi lu giustu piaciri pi curpa
- dî taliati dâ genti, e no di soccu
- senti ntô pettu. Picchì l'occhi trùbbuli
- fàusi salùtanu lu me sangu càuru
- o pâ me dibbulizza la spia cchiù dèbbuli
- soccu pusseru di megghiu mi spreggia?
- No, sugnu soccu sugnu, e cu mi ncurpa
- di li me abbusi, va cuntannu li soi.
- Sulu iddi sù torti, iò sugnu drittu
- e li so pinzeri lordi nun mi nfànganu.
- A menu chi sintènzianu sta règula:
- ogni omu è tintu e ntô so mali campa.
Rifirimenti
[cancia | cancia la surgenti]- A Sicilian Shakespeare: A bilingual edition of all his sonnets (2001), traduciuti di Renzu Porcelli, Legas (n'edizzioni bilingui).
