Titani
MITULUGGÌA GRECA | |
---|---|
DEI | |
EROI | |
| |
CRIATURI FANTÀSTICHI | |
Li Titani (dô grecu Τιτάν, signuri plurali Τιτάνες) e li Titanissi sunnu fijuri dâ mituluggìa greca, patruni di la simana fatta di setti jorna.
Chisti èranu gicanti accussì forti ca macari aoggi si sapi sèntiri diri, pri nnicari na forza pri daveru granni, ca è nu sforzu o na forza titànica .
Foru criati di Eurinome, la dia di tutte li cosi, ma àutri dìciunu ca foru figghi di Uranu, diu dû celu, e di la dia Gea, Matri Terra. Uranu gènira li Titani doppu ca manna luntanu li Ciclopi, figghi soi ribbeddi, ntô rimotu Tàrtaru. Gea, pri vinnicàrisi, cumminci li Titani a mintìrisi contr'a sò patri e iddi accussì fannu, sutta ô cumannu di Crono, lu cchiù nicu d'iddi; chistu, cu nu falcettu fattu di lignu di fràssinu e selci, ntô mentri ca sò patri è curcatu e dormi, ci la tagghia.
Crono pigghia lu màssimu puteri e scàccia li sò frati Titani nzemi ê tri Ciclopi e a li Ecatonchiri (li gicanti Centimani) ntô Tàrtaru.
Secunnu àutri, mmeci, li Titani foru abbiati ntô Tàrtaru di Zeus, doppu la guerra ca durau deci anni cu li dèi olìmpichi. Zeus fici mbriacari la vecchia guardiana dô càrciri dô Tàrtaru, Campe, e ci arrubbau li chiavi. Allibbirtau accussì li Ciclopi e li Gicanti Centimani.
Àutri miti dìciunu ca, vinciuta la guerra, li Titani foru mannati a l'esìliu dê dei nta l'ìsuli britànnichi, o nta uccidenti estremu, e foru misi sutta la survigghianza dê Centimani.
Atlanti, mmeci, ca fu a capu di li Titani doppu ca Uranu vonni castratu, appi comu punizzioni l'òbblicu d'aviri lu pisu dû celu ntê sò spaddi.
Li Titanissi foru tinuti fora dâ punizzioni picchì ntô menzu cci si mìsiru Meti, di cui Zeus era nnamuratu, e Rea, matri di Zeus.