San Filippu Neri

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Tila di San Fulippu Neri di Guidu Reni Chiesa Nova Roma

Filippu Neri (Firenzi, 21 di giugnettu 1515 - Roma, 26 di maiu 1595) è un Santu talianu viniratu da Cresia Cattolica.

Aggiografìa[cancia | cancia la surgenti]

Fighu dû nutaru Neri e di Lucrezia di Muscianu. Fu vattiatu l’indumani no Battisteriu fiurintinu. Di picciriddu fu chiamatu “Pippu buonu“. Li Patri Duminicani dû Cummentu di San Marcu ci dettiru la istruzioni riligiusa. A diciott’anni ju a San Germanu (oj Munti Cassinu) ni sò ziu, unni cominciò a fari lu mircanti. Nò 1534 ju a Roma nâ casa dû capu da Dugana Galeottu Caccia. Friquintò li lizioni di filusufia e tiuluggia nê Padri Agostiniani e all’Univirsità dâ Sapienza; era pî sò tempi un spiritu novu: ci piacìanu li Cresi sulitari, li Catacummi, li piazzi e li viculi da Capitali. Ntô 1544 dintra ê Catacummi di San Bastianu si ritirò in prijera e lu Spiritu Santu di Diu ci canciò lu cori, cu un focu ardenti ntô pettu e dû costuli allaricati. Facìa la carità ê puvureddi, java ntê Spitali e si cunfissava cu Patri Pirsianu Rosa, ca ci dissi di farisi parrinu.

Pi assistiri li malati funnò un Spitali nicu; pi pilligrini a Roma a Cunfraternita dâ Trinità; pi malati di menti, ca eranu abbannunati ne strati, lu Stitutu di Santa Maria dâ Pietà. Lu 23 di maiu 1551 Misser Fulippu Neri fu ordinatu dû Vicariu di Roma. Ju a stari na Casa di San Girolamu e cunfissava, dicia Missa, ‘ncuntrava picciriddi, picciotti, vecchi, puvureddi, ricchi, titulati, parrini e cardinali: pi tutti avia na bona parola. Ci piacia assai la musica e lu cantu. Accussì, araciu araciu, nasciu la Cungrigazioni di l’Oratoriu, vali a diri chiddi chi prianu, ma puri chiddi ca ascutanu la Parola di Diu, la Vita dî Santi e criscennu na fidi e na cultura, cantanu la gioia di essiri cristiani. Cu autri parrini ju a stari na Cresia dî Fiurentini: San Giuvanni Battista. Ntô 1575 lu Papa Grigoriu XIII desi a Fulippu la Cresia di S. Maria dâ Valli nica. Ci ju pi ubbidienza, cu picca Reguli, cu simplicità, pi fari apostolatu, spiciarmenti chî picciotti. Si ‘nvintò la Visita ê Setti Cresi e sunannu, manciannu, priannu e caminannu pi Roma purtò tantissima genti a viviri secunnu lu Vangelu. Lu chiamaru Lu Santu dâ Gioia e l’Apostulu di Roma . Muriu a ottant’anni , lu 26 di maju 1595. Fu fattu Biatu nò 1610 e Santu no 1622.

Riliqui[cancia | cancia la surgenti]

Lu Corpu è na Cresia di Santa Maria dâ Valli nica a Roma ma pizzuddi di Riliquii su na tuttu lu munnu.

Liami[cancia | cancia la surgenti]