Petru III d'Aragona

Petru III d'Aragona, mintuvatu Lu Granni (1239 – 2 di nuvèmmiru 1285), fu nu re dô Regnu di Sicilia cu lu nomu di Petru I di Sicilia pì tri anni, di lu 1282 a lu 1285.

Urìggini

Figghiu di lu re d'Aragona Jàcumu I d'Aragona e dâ principissa unghiresi Julanna d'Unghirìa, figghia di lu re di Unghirìa, Annirea II d'Unghirìa e di la principissa di Custantinòpuli, Julanna de Courtenay.

Ntî la Divina Cummèdia, Danti Alighieri cita Petru III, ntô Cantu sèttimu di lu Purgatòriu, ncuntrànnulu anzemi a li sò figghi Arfunzu III d'Aragona e Jàcumu II di Aragona, Carlu d'Angiò e Filippu III di Franza, fora dê canceddi di lu Purgatòriu, ntî la Vadduzza di li Prìncipi dû Antipurgatòriu, pì lu ncissanti cummattimentu ca li uppuniu, anzemi a l'àutri re di iddu cunziddirati curpèvuli pì la sdisastrusa situazzioni pulìtica ntî l'Auropa dô sèculu XIII.

Petru e Custanza àppiru sei figghi:

Alfonzu III d'Aragona, diciutu "lu Libbirali", fu re di Aragona;
Jàcumu II d'Aragona, diciutu "lu Justu", fu re di Sicilia e re di Aragona;
Isabbella d'Aragona, diciuta "la Santa", fu riggina di Portujaddu;
Fidiricu III d'Aragona o Fidiricu II di Sicilia, fu re di Sicilia e re dû Regnu di Trinacria
Viulanti d'Aragona, maritata ntô 1297 cù Rubbertu d'Angiò;
Petru, prìncipi d'Aragona e di Sicilia.

Pricidutu di:
Carlu d'Angiò

Re di Sicilia

1282–1285

Succidutu di:
Jàcumu II d'Aragona

	Storia dâ Sicilia
pristoria \| èbbica finicia \| èbbica greca \| èbbica rumana \| èbbica vànnala \| èbbica gòtica \| èbbica bizzantina \| èbbica àrabba \| èbbica nurmanna \| èbbica sveva èbbica angiuina \| èbbica aragunisa \| èbbica spagnola \| èbbica piemuntisa \| èbbica burbònica \| èbbica cuntimpurània