Diu

Lu tèrmini Diu è usatu nta li riliggiuni monuteisti pi difiniri l'èssiri supremu, aternu e nfinitu, chi criau l'universu.
Nta la tradizzioni riliggiusa abbràica, cristiana e islàmica, Diu havi nu caràttiri propiu, comu si fussi na pirsuna, e na rivilazzioni pùbblica, tràmiti li libbra sacri comu la Bibbia e 'n particular modu lu Vangilu pi li cristiani, a Torah ppi l'ebbrei e lu Coranu pî mussulmani.

Nta li riliggiuna politeisti diu (ca, nta stu casu, s'havi a scrìviri cu la nizziali minùscula) è n'èssiri supiriuri a l'omu pi quantu riguarda la putenza e a li voti, ma nun sempri, puru pi quantu riguarda la sapienza e la muralitati; quasi sempri è immurtali ma nun è dittu. Nta lu casu di li riliggiuni politeisti ogni diu veni dintificatu cu lu sò nomu propiu (lu diu Apollu, lu diu Marti etc.)

Riliggiuni
Ateismu - Agnosticismu - Monoteismu - Politeismu - Enoteismu - Panteismu - Animismu Buddismu \| Cunfucianismu \| Cristianèsimu \| Ebbraismu \| Giainismu \| Innuismu \| Islam \| Shintuismu \| Tauismu \| Zoruastrismu
Diu - testi sacri - cleru - eresia - mituluggia - lista di divinitati