Santa Catarina di Siena

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Quatru di Anonimu nà Cresia du SS.mu Rusariu in Prati, Roma

Catarina Benincasa (Siena, 25 di marzu 1347 - Roma, 29 di aprili 1380) è na Santa vinirata da Cresia Cattolica.

Storia[cancia | cancia la surgenti]

Libro della divina dottrina, c. 1475

Era a vintiquattresima figha du tinturi Jacupu Benincasa e di Lapa Piacenti. A sett’anni fici votu di virginità perpetua, ma a famigha era cuntraria. Ntô 1363 si ‘scrissi nò Terz’Ordini Duminicanu di Mantellati. Fa nà vita di pinitenza; si preoccupa di malati du Spitali di S. Maria da Scala, di puvuredda, di carcirati. ‘Ntornu a idda c’è na famigha di pirsuni ca vonnu essiri guidati nà vita spirituali: masculi e fimmini, parrini e riliggiusi, chiamati pi spreggiu Catirinati. A stentu cuminciò a leggiri e nò 1367 cuminciò a dettàri i Littri, l’Orazioni e U Dialugu da Divina Pruvidenza. Ebbi tanti ‘spirienzi mistichi e arricivìu i stìmmati invisibili. Nò 1373 accuminciò a scriviri a persuni ca eranu a capu da Pulitica di Citati: a Firenzi, a Munti Pulcianu, a Pisa, a Luca, a Genuva. Cunfortò Nicculò di Toldu, un cunnannatu a morti cà furca. Scrissi o Papa Grigoriu XI pa riforma da Cresia e partìu pi Avignoni pi pirsuàdiri u Papa a riturnàri a Roma doppu sittant’anni di esiliu.
U Papa a manna pi missioni di paci. Prja sempri pi l’unitati da Cresia. Murìu a Roma u 29 Aprili du 1380 e fu sippilluta nà Cresia di Santa Maria supra Minerva. U so Diretturi Spirituali, Raimunnu di Capua, scrissi a Vita, nicissaria pu Prucessu di Canunizzazioni.
Doppu ottant’anni u Papa Piu II Piccolomini dichiarò Catarina Santa u 29 Jugnu 1461.
Piu IX l’8 Marzu 1866 a fici Cumpatrona di Roma; u 18 Jugnu 1939 fu dichiarata Patrona d’Italia cu San Franciscu d’Assisi du Papa Piu XII. Paulu VI a pruclamò u 4 Uttuviri 1970 Dutturi da Cresia e u Papa Giuvanni Paulu II u 1 Uttuviri 1999 a fici Cumpatrona di l’Europa.

I Riliquii[cancia | cancia la surgenti]

U Corpu è sutta l’artaru majuri di Santa Maria supra Minerva a Roma; a Testa e un ghìritu du 5 Maju 1385 sunnu na Basilica di San Duminicu a Siena. Autri Riliquii sunnu a Gerusalemmi e a Venezia, nà Cresia di santi Giuvanni e Pauluè sarvatu un pedi da Santa.


Bibbliografia[cancia | cancia la surgenti]

Lettere, 1721

Juliana Cavallini Catarina di Siena; a vita, i scritti, a spiritualità Città Nova, 2008

Liami[cancia | cancia la surgenti]