Pàulu Boccone

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Pàulu Boccone

Pàulu Silviu Boccone (1633-1704) fu nu butànicu sicilianu ca si ntirissau ê chianti doppu aviri visitatu li jardina butànici (Ortu Butànicu) funnatu a Missina dû dutturi rumanu Pietro Castelli, ca addivintau lu sò istrutturi. Nascìu nti Palermu, e viaggiau pi la Sicilia, â Còrsica, si nni jìu a Pariggi, a Londra e cchiù tardi addivintau prufissuri univirsitariu a Pàduva. Pubbricau li Ricerchi e ussirvazzioni naturali (Recherches et observations naturelles) (Pariggi, 1671), nta cui discurrìa di vari tiurìi dâ natura, dannu mpurtanti cuntribbuta a li campi dâ midicina e dâ tossicoluggìa.

Truvau travagghiu comu butànicu di corti di Firdinannu II re' Merici, Granduchi dâ Tuscana]] accussì comu macari cû figghiu di Firdinannu, Còsimu III.

Ntô travagghiu Museu dî pianti rari dâ Sicilia, Malta, Còrsica, Italia, Piemunti e Girmania (Museo delle piante rare della Sicilia, Malta, Corsica, Italia, Piemonte, e Germania (1697), Boccone discrissi nu munzeddu di chianti rari dâ Sicilia, di Malta, di l'Italia, di lu Piemunti, e dâ Girmania. Di nu fungiu n particulari, scintificamenti chiamatu Pisolithus tinctorius e 'n sicilianu catatùnfuli, Boccone scrivìu ca stu fungiu era utilizzatu dî fìmmini di Missina pi sbiancari li capi di bianchirìa.

Nta lu stissu annu, Boccone trasìu nta l'òrdini dî Cistircenzi e si pigghiau lu nomi Silviu.

Boccone fu vistu ampiamenti dâ cumunità scintìfica, e era n cuntattu cu naturalisti europei. Lu butànicu francisi Charles Plumier studiau cu iddu a Roma. Boccone morsi a Palermu. Carolus Linnaeus ci resi lu nomi di "genus Bocconia", dâ famigghia dî Papaveraceae, n sò onuri.

Travagghi[cancia | cancia la surgenti]

Museo di fisica e di esperienze, 1697
  • Recherches & observations touchant le corail, la pierre étoilée, les pierres de figure de coquilles, etc...., Amsterdam, 1674.
  • Recherches et observations naturelles. Amsterdam: Chez Jean Jansson, 1674.
  • Icones et descriptiones rariorum plantarum Siciliae, Melitae, Galliae et Italiae... auctore Paulo Boccone,... (Edidit R. Morison.), Oxford, e theatro Sheldoniano, 1674. In-4 ? , XVI-96 p., fig.
  • Icones et descriptiones rariorum plantarum Siciliae, Melitae, Galliae et Italiae... auctore Paulo Boccone,...cum praefatione Roberti Mossiockii, Lugduni, apud Robertum Scott, 1674.
  • Novitiato ala segreteria del signore Paolo Boccone, gentiluomo di Palermo, lettura grata non meno a principi che a loro segretari, per mostrare con faciltà e brevità l'arte d'un accorto secretario, Genuae, apud haeredes Calenziani, sd. In-12°.
  • Osservazioni naturali, ove si contengono materie medico-fisiche, e di botanica, produzioni naturali fossofori diversi, fuochi sotterranei d'Itali e altre curiosità, disposte en trattati familiari, Bononiae, apud Monolessos, 1684. In-12°.
  • Lettre de Monsieur Boccone,... écrite à Mr. l'Abbé Bourdelot,... touchant l'embrasement du mont Etna, S. l. n. d. In-12, paginé 67-78, carte.
  • Museo di fisica e di esperienze variato e decorato di osservazioni naturali, note medicinali..., Venetia : J. B. Zuccato, 1697. In-4 ? , VIII-319 p., pl. et portr.
  • Della pietra Belzuar minerale siciliana lettera familiare, Monteleoni, apud Dominicum Ferrum, 1669.
  • Museo di piante rare della Sicilia, Malta, Corsica, italia, Piemonte e Germania con figure 133 in rame, Venetiis, apud Ioannem Baptistam Zuccarum, 1697.
  • Epistola botanica
  • Recherches et observations naturelles touchant le corail, pierre estoilee, embrasement du mont Etna, Parisiis, apud Baloin ad Palatum, 1672.
  • Museum experimentale-physicum, complectens observationes eruditis et curiosis, Francofurti, apuc Michaelem Rohrbach, 1697. In-12°.

Chiamati cû nomi di Boccone[cancia | cancia la surgenti]

  • Lu genus Bocconia
  • Spergularia bocconi (genus Spergularia)

Liami sterni[cancia | cancia la surgenti]

L'herbier de Paolo Boccone