Va ô cuntinutu

Martinica

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Carta dâ Martinica.

La Martinica ('n francisi Martinique) è n'ìsula di l'Antilli Nichi, situata ntra l'Ocèanu Atlànticu e lu Mari di l'Antilli, cu na superfici di 1.128 km2 e cu na populazzioni di 381.427 abbitanti. Lu capulocu è Fort-de-France.

Amministrativamenti è nu dipartimentu francisi di dabbanna lu mari.

Di uriggini vurcanica, comu tutti li Antilli, l'isula è duminata di la muntagna Pelée, nu vurcanu di tipu esplusivu, ca nti una di l'ùrtimu eruzzioni, ntô 1902, distrujiu la cità di Saint-Pierre, facennu cchiossai di 30000 morti.

Scuperta di Cristofuru Colombu ntô 1502, chi ci desi lu nomu attuali, l'isula era abbitata di indiani Akawaks. Fu culunizzata dê francisi a pârtiri do XVII sêculu. Nti nu primu tempu li francisi si sparteru l'isula cu l'indiani, ma versu lu 1650, li francisi si pigghiaru tutta l'isula e l'indiani foru stirminati.

Li francisi purtaru nti l'isula la cultura dâ canna dô zuccuru, ca fu la surgenit principali di l'ecunumia di l'isula, grazzi a pupulazzioni niùra riddutta n schiavitù pi na para di sèculi, nzinu ô 1848.

A partiri di la fini dû XIX sèculu, la canna dô zuccuru vinni usata cchiossai pi la produzzioni di rhum, ca ancora ogghi è unu dî prudotti cchiù espurtati di l'isula.

La cultura dâ banana è puru assai mpurtanti nti l'ecumumia isulana.

Lu turismu è assai sviluppatu, e la Martinica è una dî distinazzioni prifiruti dî francisi dû cuntinenti.