Magnitùdini apparenti

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

La magnitùdini apparenti di n'astru (pianeta, stidda, cumeta, o àutru) è la quantità di luci chi agghica a l'ussirvaturi ntâ Terra. Si misura cu nùmmira chi vannu a lu ncirca di 29 a -2 (tranni pi lu suli, la luna e Veniri chi hannu magnitùdini chi nèscinu di stu ntirvallu). Li stiddi e li pianeti chi hannu la luci cchiù dèbbuli ntô celu hannu na magnitùdini tra 5 e 6. La stidda cchiù luminusa dû celu, Siriu, havi na magnitùdini tra -1 e -2. La galassia cchiù dèbbuli, visìbbili grazzi ô telescopiu spazziali Hubble, havi na magnitùdini di 29.

La magnitùdini apparenti si chiama accussì puru n cuntrastu â magnitùdini assuluta, chi è la magnitùdini chi l'astru avissi siddu l'ussirvaturi forra situatu a na distanza di 10 parsec, chi veni a diri circa 32 anni luci.