Libbirtarismu
Libbirtarismu (o Libbirtarianismu) putissi èssiri un sinònimu d' anarchismu. L'anàrchici, nfatti, si difinìscinu spissu "libbirtari". Di tanti dicenni stu tèrmini è però usatu pi difiniri, 'n senzu cchiù anchiu, ddi tiurìi ca dùnanu priminenza â scigghiuta nnividuali davanti ê pritisi di qualegghiè putiri pulìticu. Accussì, 'n senzu strittu, è usu cumuni difiniri "libbirtarismu" (o "libertarianism" 'n ngrisi) la currenti anarcu-capitalista, zoè la virsioni cchiù strema dû pinzeru libbirali, la quali attruvau li propi sprissioni cchiù significativi 'n Murray N. Rothbard. Lu "libertarianism" affunna li sò ràdichi ntâ tradizzioni dû ndividualismu miricanu e nta l'anarchismu autòctunu dû XIX sèculu (Warren, Spooner, Tucker) e prufessa l'idìa d'un mircatu cumpritamenti autorigulatu ca mmesti agni aspettu dâ vita dû nnivìduu, nclusi li sirvizza di prutizzioni, la giustizzia e lu drittu. La maiuranza dî sò tiòrici sunnu fautura dû giusnaturalismu lockianu, ma asisti videmma na varianti utilitarista (David Friedman). 'N Europa li màssimi spunenti di tali tiuria pulìtica sunnu Hans-Hermann Hoppe e Anthony de Jasay. 'N Italia l'istanzi libbirtari attruvaru diffusioni grazzi a l'òpira d'arcuni editura comu l'edizzioni Liberilibri, Rubbettino e Leonardo Facco. Lu 24 di Sittèmmiru di 2005 si custituìu a Trivigghiu (Bergamu) un "Muvimentu Libbirtariu" ca si pruponi d'aggiri quali mprisa d'idei e ô di fora dî lòggichi partìtichi.