Enzu Biancu
Enzu Biancu (oppuru, 'n talianu, Enzo Bianco) (Aidoni, 24 di frivaru 1951) è n'omu pulìticu sicilianu.
Ntô 1975 si laurìa 'n Jurisprudenza addivintannu avvucatu. Dû 1976 ô 1979 guida la "Fidirazzioni Nazziunali dê Carusi Ripubbricani", assuciazzioni dintra ô PRI. Crisciutu sutta scola di Ugo La Malfa, Bruno Visentini e Giovanni Spadolini, dû 1980 addivinìu rispunzàbbili dâ pulìtica esterna dû PRI nzinu ô 1984. È membru dâ "European Liberal-Democratic Bureau" dû 1984 ô 1990.
Spertu di finanza ntirnazziunali, hà travagghiatu dû 1976 ô 1982 ntô sirvizziu studi dû Crediop; dû 1983 ô 1988 hà statu amministraturi diligatu di na engineering company upiranti ntâ Mèrica, Asia e Àfrica.
Ntô 1988 vinni eliggiutu ntô Cunzigghiu Cumunali di Catania, città unni addiveni sìnnucu ntô giugnettu dû stissu annu pi picca misi nzinu ô 1989, na curta spirienza, ma ca u porta a fàrisi na certa nòmina nazziunali, grazzi a na bona gistioni dâ città, ca li media chiàmanu Primavera catanisa. Addiveni vici prisidenti dû Muvimentu Rifirindariu cumannatu di Mario Segni.
Ntô 1991 veni eliggiutu diputatu ntâ Assimbrea Riggiunali Siciliana. Ntô 1992 arriva â Càmmira dê Diputati. Ntô 1993 si fici capu di n'allianza di centru-manca ca lu porta a divintari dû novu sìnnucu dâ secunna cità siciliana pi nùmmiru di abbitanti. Picca tempu appressu trasi ntâ siggritirìa nazziunali dû PRI, rolu ca manteni nzinu ô 1994.
Ntra lu 1992 e lu 1994 è ntra li funnaturi, cu assai ripubbricani dissidenti, dâ lista Allianza Dimucràtica, ca pirò a l'elizzioni dû 1994 arrisurta na falluta. Ntô 1995 veni eliggiutu a l'unanimità comu prisidenti di l'ANCI. Ricunfirmatu ntô 1999, addiveni prisidenti di l'Agginzìa Nazziunali dê Siggritari Cumunali.
Dû 1997 guida la diligazzioni taliana ô Cumitatu dê Riggiuni di l'Unioni Europea. Ntô nuvèmmiru dû 1997 ci veni ricunfirmata l'ufficiu di sìnnucu di Catania cu 67% dê prifirenzi, grazzi suprattuttu â sò pupularità ntra li classi cchiù disaggiati.
Ntô nuvèmmiru dû 1998, forti dâ sò prisenza di sìnnucu, funna cu àutri sìnnichi d'Italia e cu l'assuciazzioni Legambiente, lu muvimentu Centucità ca ntô frivaru dû 1991 si veni a jùnciri ntî Li Dimucràtici. Cummogghia la càrrica di ministru di lu nternu dû 22 di dicèmmiru 1999 ô 11 di giugnu 2001 ntê cuverni D'Alema II e Amato II. Dui simani doppu la sò nòmina a ministru, desi li dimissioni pi sìnnucu di Catania.
A l'elizzioni dû 2001 vincìu ntâ circuscrizzioni XXV (Sicilia 2) e torna a pigghiari nu postu ntô Parlamentu Talianu. Lu 3 di austu 2001 veni eliggiuta prisidenti dû Cumitatu parlamintari di cuntrollu supra li sirvizzi sigreti (Copaco), pigghiannu 6 prifirenzi supra 7.
Dû 2002, 'n sècutu ô sciugghimentu di Li Dimucràtici, trasi ntâ Margherita. Lu 13 di maiu 2005 si cànnida dû novu pi sìnnucu di Catania ma veni battutu dû cannidatu dû centru-dritta Umbertu Scapagnini, pigghiannu sulu lu 45,7% dê prifirenzi.
A l'elizzioni dû 2006 veni eliggiutu sinaturi ntâ Riggiuni Sicilia. Fa parti dû gruppu di lu Ulivu, membru dâ Cummissioni Affari Custituzziunali.
Amanti dâ mùsica - cu na pridilizzioni pi Mozart - hà statu prisidenti dû Tiatru Bellini. A tempu persu curtiva la passioni pi la cucina: li sò manciari prifiruti sunnu li antichi rizzetti dâ cucina siciliana.