Discussioni:Mario Amico

Ciau a tutti, ccà sutta putiti lèggiri dui puisìi sò ca attruvai ntô situ di Nino Rosalia:

SURFÀRA

Calatu

di na trìzza d’azzàru,

scinnu nnò scùru

d’un pùzzu funnùtu.

Mèntri l’ùrtimi gocci

di sùli s’appojanu

liggì sùpra mùra vàgnati.

Di ‘ncàntu,

I culùra scumparìnu,

stringiùti d’un màntu scurùsu.

Mi ggìru e rrigiru e m’arritrùvu

mmìzzu a ùmmiri rànni mpiciàti.

Ccàssutta,

u mùnnu pàri scurdàtu.

Na lumèra, tanticchija di lùstru

e mmizzu a piriculi

ggènti silenziùsa,

travàglia s ‘ affànna.

E cùmu sù’ vicìni e luntàni

l’azzurru i muntàgni à vita;

Ccàssutta,

né sùli né stìddi:

quànnu càngianu l’ùri,

ccassutta, ùcchi sbarràti,

ùmmiri rànni di pìci... vistùti.

SURFÀRA ABBANNUNÀTA

Sùla,

cùmu na còsa ca nun cùnta

mi lassàstivu, nni sta cònca sdisulàta

tra stu silènziu ca mi vànnija dintra u pìttu.

All’èbbica, parò tùtti:

carusi, vagunara e picunera;

mi sucàstivu u sàngu

mmizzu a sti vanèddi nzurfaràti.

E ch’era allègra a jurnàta

di la ggiùsta quannu

ch ‘è sacchètti chìn’ i gràna,

si cantàva:” Lu sabbàtu

si chiama allègra còri”.

Ju vànitusa cùmu i sciuri

ntà stasciùni cuntènta mi sintìja,

a dàrivi u manciàri ppa famiglia.

Ora mmèci,

pàssu iurnàti i na manera

e nnà campagna ca sàpi di gramigna,

nun c’è n’àrma ca sùda a la virsùra.

Camina lintu u sùli nnò vaddùni

e quànnu tracodda a la muntàgna

m’arrizzìttu u jazzu ppa nuttàta.

Ppi linzòla, ci mittu l’amàrìzzi

ppi chjumàzza na curùna di pinzera.

E ccu sta lùna, c’acchjana lènta,

zzuccarìna in mènti, carùsi, mi viniti.

Mèntri u lùstru di na citulèna

ca s’adduma,

m’arriporta: sirèna... signurìna.

Auturi: Mario Amico

Salutamu! --Sarvaturi 00:30, 26 Sitt 2007 (UTC)