Àrabbu

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Esempiu di scrittura àrabba

Cu àrabbu si ntenni na pirsuna, nu pòpulu o autru cuncettu liatu o origginariu dâ pinìsula aràbbica. Ntâ sò accizzioni stritta si rifirisci â pinìsula aràbbica, ma n senzu làricu si pò rifiriri â tuttu lu mediu orienti e l'Àfrica sittintriunali, unni pòpuli àrabbi pinitraru già ntô VII sèculu a l'inizziu di la diffusioni di l'islam. Spissu pirciò si cunfunni cu mussurmanu.

Quannu si parra di storia, p'asempiu di storia siciliana, pi àrabbi si ntènninu li pupulazzioni chi occuparu li tirritoria di cui si parra, e ntâ stu casu un tèrmini sinònimu, puru assai usatu è saracini.

L'àrabbu è puru na lingua, cu n'arfabbetu propriu. Ntâ cultura europea la lingua e l'arfabbetu àrabbu sunnu di cumprinzioni assai diffìcili, e assai picca pirsuni si fìdanu a capiri o a lèggiri l'àrabbu. Di sta custatazzioni nasci la sprissioni: ma chi parru àrabbu? pi diri: ma cchiè nun mi capisti?.