Lingua latina

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
abbiccidariu St'artìculu è scrittu n sicilianu standard, si stai circannu l'artìculu scrittu n calabbrisi di Parmi (RC), vidi Lingua latina.


Lu latinu esti na lingua d'origini indoeuropea. Fu lingua di lu pòpulu romanu finu â caduta di lu 'mperiu ntô 476 d.C. Poscia lu crollu di lu imperiu, dô latinu nascìeru li lingui neolatini,ditti macari "romanzi". Adunca:l'italianu,lu francisi, lu catalanu,lu spagnolu,lu portughisi,lu rumenu,l'occitanu,lu sardu,lu sicilianu et àutri lingui. Appi macari n'influenza videmma nê lingui anglosassoni comu u tedescu e l'inglesi, ca ancora oji cuntèninu tanti paroli di orìgini latina.

Littiratura latina[cancia | cancia la surgenti]

Diffusioni e storia[cancia | cancia la surgenti]

Lu Latinu s'ha diffunnutu 'nta lu modu cchiù semplici di tutti, li pirsuni chi lu parravanu cunquistaru tirritoria nti tuttu lu bacinu dû meditirraniu e nti l'Europa uccidintali e sittintriunali.

Latinu e Riliggiuni[cancia | cancia la surgenti]

(di continuari)

Viditi puru:[cancia | cancia la surgenti]