San Putamiuni di Girgenti

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Quatru di setti Santi Viscuvi di Girgenti nò Palazzu piscupali di Girgenti, 1607

Putamiu [ o Putamiuni ] (Girgenti, ? 570 ) è un Santu viniratu da Cresia Cattolica e Ortudossa.

Aggiografia[cancia | cancia la surgenti]

Deriva du grecu, latinizzatu Potamius, significa “ varcarolu “. Usatu puru ‘na furma Putamiu. Succidìu a Filici- Macariu. E' ricordatu di Lionziu e du Metafrasti picchì nò 571 ammittìu S. Grigoriu II né clerici doppu ca u fici ‘struìri a pàrtiri du 567. Na una di cuntrati da Citati , ditta di Prituriani, nò 559 nascìu Grigoriu di Girgenti, fighu di Carituni e Diudata; quannu fici ottu anni, fu prisintatu o viscuvu Putamiuni picchì u struissi nnè cosi di Diu. E’ pittatu supra na travi du suffittu da Cresia Catidrali ( 1668 ? ) a manu gritta di l’organu mentri u vattìa e u fa clericu e nna serie di ritratti di viscuvi di Girgenti fatti fari du Viscuvu Bonincontru ( 1607-1622 ) ca si vidunu nò saluni du palazzu du viscuvu di Girgenti mentri arricivi Grigoriu picciriddu. N’autru quatru ( 1777 ) di setti santi viscuvi di Girgenti è opra di Franciscu Sozzi. I nutizzii vennu da Vita di S. Grigoriu II, scritta di l’ igumenu Lionziu , ca dici ca vattiò S. Grigoriu, u fici allittrari di Damianu e ‘struiri puru di l’arcidiacunu Donatu. Datu ca S. Grigoriu fu fattu viscuvu nò 591 comu succissuri di Teodoru o Teodosiu, pari ca chistu fussi succissuri di Putamiu ca addivintò viscuvu nò 570. Roccu Pirru dici ca campò nà l’ebbica tra Teuduricu (518-526) e u ‘Mpiraturi Justinianu ( 527-565). A Festa è signata nò Calinnariu di Girgenti o 29 di Jnnaru.

Bibbliografia[cancia | cancia la surgenti]

Duminicu De Grigoriu A Cresia giurgintana - Nutizzi storichi, vol. I, Girgenti, 1996