"Sant'Annibali Maria Di Francia" : Diffirenzi ntrê virsioni

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Nuddu riassuntu dû canciamentu
Riga 10: Riga 10:
Li so dui Cungrigazioni su diffusi na tuttu lu munnu, spiciarmenti pî picciotti surdi, li ragazzi-matri, la furmazioni prufessiunali.
Li so dui Cungrigazioni su diffusi na tuttu lu munnu, spiciarmenti pî picciotti surdi, li ragazzi-matri, la furmazioni prufessiunali.
Fu biatificatu dû Papa [[Giuvanni Paulu II]] lu [[7 di uttùviru]] [[1990]] e fattu Santu lu [[16 di maiu]] [[2004]].
Fu biatificatu dû Papa [[Giuvanni Paulu II]] lu [[7 di uttùviru]] [[1990]] e fattu Santu lu [[16 di maiu]] [[2004]].

==Riliquii==

U corpu sanu sanu du santu è na Cresia di S. Antoniu di Paduva a Missina.


[[Catigurìa:Santi|Annibbali Maria di Francia]]
[[Catigurìa:Santi|Annibbali Maria di Francia]]

Virsioni dû 19:24, 27 giu 2009

Annibali Maria Di Francia (Missina 5 di giugnettu 1851 - Missina 1 di giugnu 1927) è un Santu parrinu talianu.

Biografìa

Terzu fighu di famigha nobili missinisi, quannu era picciriddu riciviu lu pirmissu ecceziunali di riciviri la Comunioni ogni jornu e davanti o Sacramentu espostu capiu a nicissitati di priari sempri pi mannari opirai na Messi du Signuri, vali a diri pi vocazioni sacirdutali e riliggiusi. Fu urdinatu parrinu lu 16 di marzu 1878. Quarchi misi prima avia ‘ncuntratu un orbu ca dumannava la limosina no Quartieri Avignuni di Missina, unni c’eranu puvureddi e orfani e cu pirmissu du Viscuvu si stabiliu ddà. Ebbi tanti ‘ncumprinsioni, ma vuleva purtari ‘nsemmula la Palora di Diu e l’aiutu pî puvureddi. Cuminciò a funnari orfanotrofi, ca chiamò antoniani picchi li misi sutta la prutizioni di S. Antoniu di Padova. Dà uffriu ê picciotti na casa, un rifugiu, un travagghiu, una educazioni. Funnò puru dui Famigghi Riligiusi: ntô 1887 li “ Fighi du Divinu Zelu ” e ntô 1897 li Rugaziunisti, ca ebbiru comu quartu votu chiddu di prijari pi vucazioni. Pi rializzari li so ideali scrissi o Papa, ê viscuvi ê parrini e iniziò puru a scriviri nò giurnali piriodicu “Diu e lu Prossimu “. Pi l’amuri ca avia pi vocazioni l’Arciviscuvu di Missina c’affidò li picciotti ca si vulevanu fari parrini. Quannu muriu li Missinisi dissiru ca “Avia murutu un Santu" e vosiru ca fussi sippillutu na Cresia di Sant’Antoniu di Paduva. Li so dui Cungrigazioni su diffusi na tuttu lu munnu, spiciarmenti pî picciotti surdi, li ragazzi-matri, la furmazioni prufessiunali. Fu biatificatu dû Papa Giuvanni Paulu II lu 7 di uttùviru 1990 e fattu Santu lu 16 di maiu 2004.

Riliquii

U corpu sanu sanu du santu è na Cresia di S. Antoniu di Paduva a Missina.