Stemma dâ pruvincia riggiunali di Catania e dî sò cità

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Stemma Pruvincia Riggiunali di Catania[cancia | cancia la surgenti]

File:Provincia di Catania-Stemma.png

La Pruvincia di Catania havi lu stemma e lu cunfaloni chî culuri assignati cu lu dicretu dû 7 giugnettu 1883 dû Re Umbertu I.

Lu stemma è custituitu di nu scudu aràrdicu nquartatu;

  • a lu primu d'azzurru a lu liafanti d'oru, pri Catania;
  • a lu secunnu d'argentu a la cruci di russu, pri Caltaggiruni;
  • a lu terzu di russu a la cruci d'argentu, pri Nicusia (*);
  • a lu quartu d'azzurru a lu casteddu turricellatu di dui pezzi d'oru; la turri a manu manca cimata di un pinnuni di russu, chidda a manu dritta di un liuncinu nascenti macari iddu d'oru, pri Aci Riali.

    Iddu stemma è cimatu di la currispunnenti curona furmata di un circulu ca teni dùdici turri cu li merli, lijati ntornu, a mitati di l'autizza, di un curduni di muru tuttu d'oru.

    (*) Cu la rifurma amministrativa dû 1817, la Sicilia veni spartuta 'n 7 ntinnenzi e chisti 'n cchiù circundari o suttantinnenzi. Nicusia addiventa capulocu di unu dê quattru circundari dâ ntinnenza di Catania. Oggi Nicusia fa parti dâ pruvincia di Enna

    Stemma citati di Catania[cancia | cancia la surgenti]


    Lu stemma dû Comuni di Catania é custituitu di nu scudu cô funnu azzurru, cimatu di la curona riali aragunisi e sutta a la liggenta c'è scrivutu "S.P.Q.C." (*); a lu centru c'è nu liafanti di culuri russu purpurinu misu di prufilu, cu la prubbòsciti isata e li zanni di culuri avòriu girati a manu manca e supra d'iddu c'è misa na granni littra maiùscula "A" (**), macari chista di culuri russu.

    (*) Catania rumana si friggiava di la sigla latina mpiriali "S.P.Q.C." Senatus Populus Que Catanensium: Lu Sinatu e lu Pòpulu di Catania.

    (**) La littra “A” ca è misa ntô stemma cìvicu, è la littra nizziali dû nomu di Agathae (Sant'Àgata, patrona dâ cità) e voli arricurdari nu miràculu fattu dâ Santa ntô 1357.
    A maju di dd’annu , ci fu nto Golfu di Ògnina nà tinta battagghia ca, vistu comu finìu, passò ntâ stòria comu "Scaccu di Catania". La frotta siciliana cumannata di l'ammiràgghiu Artali Alagona, ô gridu "Sant’Àjta e Alagona" vincìu l’ avvirsari, canciannu a sò favuri li sorti di la “Guerra dê Novant'anni", ca dû 1282 ô 1372 si cummattìu tra Napuli e la Sicilia.

    Stemma citati di Aci Riali[cancia | cancia la surgenti]

    Ntâ prima mità dû Cincucentu, veni addifinutu lu siggillu citatinu ca appoi, pi dicretu dû 29 sittèmmiru 1936, addiventa lu stemma dù Cumuni di Aciriali: chissu "e' raffiguratu di nu scudu d'azzurru, di lu Casteddu (*) a manu ritta ca nesci dô mari, chî merli â ghibbillina e ntra li merli lu liuni rampanti e curunatu di oru, e ca teni cu li branchi nu stindardu bifidu di russu, càricu di li littri capitali A.G. (**) d'oru, lu casteddu è misu vicinu ntô centru di tri faragghiuni (***), ca nèsciunu dû mari a manu manca.
    Na curona rìggia è misa supra lu scudu ca e' circundatu ntâ basi di dui rami di quercia e di làuru".

    (*) Lu casteddu è chiddu di Aci Casteddu, siparatu di Aci Riali e addivintatu autònumu ntô 1647.
    (**) Li littri "A.G.", aricòrdanu lu mitu di Aci e Galatea.
    (***) Li faragghiuni sunnu chiddi di Acitrizza, frazzioni di Aci Casteddu dô 1647, quannu chistu addivintò autònumu,

    Stemma dê citati dâ "Terra di Aci"[cancia | cancia la surgenti]


    Ntô 1092 li tirritori di li citati ca oggi sunnu li cumuni autònumi di Aci Casteddu, Aci Riali, Aci Bonaccossi, Aci Catina, Valverde (all'èbbica Aci Valverde), facèvanu parti di l'accussì chiamata "Universitati di Aci", ditta accuddì pi nnicàrini l'unitati dô tirritoriu, pulìtica, murali, ecunòmica e stòrica dâ "Terra di Aci"; chista fu assignata dû Gran Conti Ruggeru a Angeriu, nzemi â nòmina di vìscuvu di Catania.

    Ntô 1392 li "terri di Aci" tòrnanu ô Riggiu Dimàniu, ma ntô 1420 lu re Alfonzu IV d’Aragona e appoi Firdinandu Velasquez la fannu n'àutra vota turnari a èssiri nu fèudu. Dopu èssiri passata di na famigghia nubbiliari a n'àutra, ntô 1528, lu cunsigghiu cìvicu s'ancontra a Casalottu (oggi Aci Sant'Antoniu) e nùmina sei "sìnnachi", ca vènunu ncaricati di pigghiari li tassi e cu chissi pajari lu riscattu. L' Universitati di Aci si vuleva livari dû puteri dê baruni e ntô 1531 ci arrinisciu pajannu la summa di 72.000 fiurini.
    Nta ss'uccasioni, pi l' "Universitati di Aci", turnata a èssiri dimaniali, vinni criatu lu "siggillu" dâ cità, ca era ubblicatòriu apporri nta l'atti pùbbrici cìvichi e ca arresta appoi prisenti nta tutti li citati di "Aci" : “Pro certitudine veritatis has nostras patentes lítteras fieri fecimus sub parvo Universitatis nostrae sigillo in pede muni- tas, ex territorio Jacis, die IV ind. 1551” .
    Nta stu siggillu circulari, ca havi nu bordu cu la liggenda “REDEMPTA FUIT 3 AUSTI 4 IND. 1531” , sunnu rapprisintati chiusi intra nu scudu nu casteddu a tri turri a manu dritta e tri faragghiuni ca nesciunu dû mari a manu manca.
    La "Terra di Aci", comu sìmmulu di la sò nova libbirtati scegghi l’anticu Castrum di Acicasteddu, ca rapprisintava la dimanialitati di "Aci", prima d'èssiri addivintata fèudu, e li tri Faragghiuni di Aci Trizza unni si rapprisenta la liggenna mitulòggica du pastureddu Aci e dâ ninfa marina Galatea. Lu casteddu e li faragghiuni arrèstanu prisenti nzinu ad oggi ntê stemmi di Aciriali, Acicasteddu, Aci Catina, Aci Bonaccossi, e ntô stemma di Aci Sant'Antoniu nzinu ô 1985.

    Stemma citati di Aci Sant'Antoniu[cancia | cancia la surgenti]

    Siccomu l'anticu Stemma cìvicu dû cumuni di Aci Sant'Antoniu non avìa lu furmali dicretu cuvernativu di ricanuscimentu, ntô 1983 lu cumuni s'arrivurgìu a lu "Studiu Aràrdicu di cunzulenza ligali Nubbiliari" di Gènuva cu la ntinzioni di fàrisi fari nu stemma cìvicu furmarmenti arricanusciutu. Ma li ndàggini stòrichi svurgiuti di ssu Studiu Aràrdicu di Genuva, foru fatti nta na manera supirficiali e lu stemma ca ni niscìu arrisurtau straneru pâ siculari stòria dâ Terra di Aci, di unni lu tirritoriu di Aci Sant'Antoniu apparteni.
    Lu stemma, ca cu dilibirazzioni dû 6 Austu 1984 lu comuni appruvau, porta li sìmmuli di famigghi nubbiliari astrànii ô tirritoriu dâ citati, si non fussi sulu picchì a partiri di la secunna mità dû Seicentu foru feudutari di na parti di li tirritori di Aci.

    Ricentimenti lu comuni di Aci Sant'Antoniu, fici la dumanna pi uttèniri lu ricanuscimentu ministeriali di l'anticu sò stemma, ca è chiddu ca nzinu ô 1983 nun avìa lu ricanuscimentu cuvernativu, ma ca era misu nta tutti li ducumenta ufficiali di l'antica "Universitati di Aci" e ca nta l'òpira di Fidericu Gravina, "Supplimentu a lu Blasoni ntâ Sicilia spittanti a li municipi e a li famigghi di l'Italia", si dici ca "lu stemma di Aci Sant'Antoniu è chiddu stissu di Aciriali, accussi comu a chistu sunnu puru li stemmi di Acicasteddu, Aci Bonaccossi, e Acicatina" .

    Stemma citati di Belpassu[cancia | cancia la surgenti]

    Lu Stemma "è rapprisintatu di la mìtica Àrabba Finici (*) ricanti: ntô pettu nu scudu cu l'Etna ca ci nèsciunu alcuni lingui di focu stilizzati, nta l'artigghi la scritta "Melior de cinere surgo" (*). Ntê lati nu ramusceddu di quercia e unu di làuru, annudati ô centru di nu fioccu. L'Àrabba Finici è surmuntata di la curona aràrdica di li Cumuni".

    (*) L'àrabba finici rapprisenta la capacità di rinàsciri dê propi cìnniri, e macara lu muttu latinu "melior de cinere surgo" si rifirisci a la stissa cosa.



    Stemma citati di Biancavilla[cancia | cancia la surgenti]

    Lu stemma è nu scudu troncu e è cumpostu di li siquenti sìmmuli
  • curona cìvica: misa sùpira a lu scudu e rapprisenta la municipalitati di Biancavilla;
  • suli radiusu: misu nta la parti àuta di lu scudu e ammenzu a l'azzurru ca simmulèggia lu celu;
  • zolla di terra; misa nto vasciu, simmulèggia lu tirritòriu. Chistu sìmmulu, anzemi a lu suli radiusu e a lu celu azzurru, risarta lu significatu di Callicari" (anticu nomu di Biancavilla) ca 'n grecu signìfica 'bedda contrata';
  • cavaddu: rapprisenta lu cavaddu di l'eroi nazzionali arbanesi Giorgiu Castriota chiamtu "Scanderbeg" , noltri, nzemi a lu cipressu, rapprisenta lu stemma gintilizziu di la famigghia di lu primu capitanu (sìnnacu) di Biancavilla Cesari Masi;
  • cipressu: simmulèggia l'àrvulu unni, secunnu n'antica ricustruzzioni arbanisi, Giuvanni Castriota, figghiu di lu Scanderbeg, doppu aviri lijatu lu cavaddu di sà patri e sarpau pi jiri nta l'Italia portannnu 'n sarvu la matri e la sò genti minazzata di lu nvasuri turcu mussurmanu Maumettu II;
  • turri: cumposta di tri pezzi e cu la finestra, è lu sìmmulu di li signuri di lu locu, li conti Moncada;
  • cruci greca: ricunferma l'appartinenza di li profuchi arbanesi a la riliggioni cristiana di ritu grecu-ortudossu;
  • nastru d'oru: misu sùpira la cruci greca e cu la scritta "Scanderbeg" ca, 'n àrrabbu, voli diri "Alessandru lu signuri o lu grandi";
  • curona di conti: misa sùpira lu nastru e la croci greca."

  • Testu pigghiatu dô statutu cumunali.

    Stemma citati di Bronti[cancia | cancia la surgenti]

    La cità di Bronti havi nu propiu stemma cumpostu di:
  • n'àquila, cu dui curoni una sùpira la testa e l'àutra nta lu coddu; nta li quarti di lu stemma appàrinu: a manu dritta, nta l'àutu cincu palli nta lu funnali giallu, dui aquilotti curunati e dui strisci russi; nta lu funnali nìuru nu liuncinu e n'àquila nta lu funnali giallu, l'intermezzu di li dui stemmi è cuspaggiutu di gigghi: a manu manca, nta l'àutu setti gigghi sùpira funnali jancu, na turri e nu liuncinu; tri gigghi nta lu funnalli giallu; nta lu menzu a manu manca àutri dui quarti; unu cu li gigghi a destra, l'àutru cu li palli a sinistra e lu muttu Fidelissima Brontis Universitas (Bronti cità fidelissima).
    Lu stemma è attravirsatu di nu munili di perli.

    La discrizzioni è pigghiata di lu "Statutu di lu cumuni di Bronti".

    Stemma citati di Cattabbianu[cancia | cancia la surgenti]

    Lu Comuni havi comu segnu distintivu di la propia pirsonalitati giuridica lu stemma civicu.

    Lu stemma di Cattabbianu è custituitu di: scudu truncatu:nta lu primu campu di celu, a lu casteddu sdirubbatu (*), funnatu sùpira nu monti, lu tuttu a lu naturali; nta lu secunnu, d’azzurru, a cincu crucetti d’oru misi 'n cruci (**).
    (La discrizzioni è pigghiata di lu "Statutu di lu cumuni di Cattabianu").

    (*) Lu casteddu misu sùpira nu munti e ca talìa lu paisi di Cattabbianu, è na furtezza ca si penza havi n'urìggini àrabba, accussì comu addimustra lu sò nomu "Kaalat-bian" (casteddu di Bianu, ca avìa a èssiri cu prubbabbilità l'amministraturi e signuri).[1]

    (**) Li cincu crucetti ripigghiunu li nzigni di la famigghia "Crujllas" [2] ca s'attròvanu nta n'arcu 'n petra làvica d'intra lu casteddu di Cattabbianu.



    1. Lu casteddu di Cattabbianu[1]
    2. La famigghia Crujllas [2]

    Stemma citati di Caltaggiruni[cancia | cancia la surgenti]

    Lu stemma dû cumuni di Caltaggiruni è:
    "D'argentu a la cruci di russu nta lu intra di nu scudu. Urnamenti esteriori di cità (comu di lu dicretu Prisidenti di la Ripùbbrica dû 6 aprili 1987). Fannu parti di lu stemma noltri, pri tradizzioni millinària, li urnamenti rafficuranti l'aquila curunata cu l'ali aperti e ca cu l'artigghiu destru teni n'ossu di gicanti, cu li grifoni alati a li lati.(*)

    (Discrizzioni pigghiata dô statutu cumunali appruvatu cu dilibbirazzioni n. 67 dû 23 aprili 2004)

    (*)
  • L'aquila curunata cu l'ali aperti è l'anticu sìmmulu dâ cità.
  • La cità fu libbirata ntô 1030 dâ duminazzioni saracina di la cità di Genuva. Pri ricunuscenza Caltaggiruni ci misi ntô pettu di l'aquila dû stemma citatinu, lu granni scudu cruciatu russu nta lu campu jancu, tinuta di dui grifoni alati a li lati (sìmmulu dâ ripùbbrica marinara di Genuva).