San Larenzu di Frazzanò

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Tila na Cresia di S. Nicola di Bari a Patti ( ME )

Larenzu (Frazzanò, 22 di uttùviru 1120 - Frazzanò 30 di dicèmmiru 1162) è un Monacu Basilianu, viniratu comu Santu da Cresia Cattolica.

Aggiografìa[cancia | cancia la surgenti]

Nasciu a Frazzanò, fighu di Cosimu Ravì e Costanza Canzaloru. Quannu so patri e so matri mureru, la nutrici Lucia si pigghiò lu picciriddu nà so casa. Ci ‘nsignò a ghiri a Cresia di San Nicola pi prijari lu Crucifissu. A sei anni ju a Traina, no Munasteriu basilianu di San Micheli Arcancilu unni fu ricivutu di l’abati Nicèfuru, ca lu fici poi divintari parrinu. La sò vita era fatta di dijuni, priera, murtificazioni, culloqui cu l’Ancili duranti la Missa. Custruiu na Cresia a Aggira in onuri di santa Lucia, fu prisenti â morti di l’abati Saba di San Salvaturi di Burdunaru, e si ritirò dintra na grutta e fàvuri di l’Etna. Partìu pâ Calabbria, unni detti la vista all ‘orbi, la ‘ntisa ê surdi, la parola ê muti, la sirinità all’affritti. Fici fari na dura penitenza all’abitanti di Reggiu e supra ô vicinu munti fici tri Cresii a unuri dâ Santissima Trinitati. O sò paisi edificò li Cresii di Sant'Arfiu e Tutti li santi. Ebbi pi discepulu San Conu di Nasu e Niculò Puliti. Diciva ê sò paisani: “ Addumannati e vi sarà datu; aviti sempri fidi in Diu “. Murìu lu 30 decemmiri 1162 dintra l’Eremu di Tutti li Santi , unni scaturiu na surgiva d’acqua frisca. Doppu tri ghiorna fu sippillutu a Fragalà. Li jorna quannu si ricorda a San Larenzu di Frazzanò sunnu lu 10 di austu, lu 22 di uttùviru e lu 30 di dicèmmiru. E’ viniratu di Monaci Basiliani comu Santu a partiri du 1710. L’abitanti di Frazzanò dicinu: “ Diu pi stu Santu nun dici no; cu voli grazii vinissi a Frazzanò “.

Riliquii[cancia | cancia la surgenti]

Li Riliquii sunnu custoditi dintra na cassetta di lignu doratu; n’autra no pettu da statua di lignu dû 1620; lu bustu di rami doratu câ testa d’argentu, dû 1680, avi un’apirtura nò pettu ca testa di San Larenzu. N’autru riliquariu d’argentu a forma di vrazzu porta un’ossu du Santu. No 1741 la Rigina Amalia di Sassonia addumannò na Reliquia di San Larenzu; no 1819 autri divoti di Munti Majuri Belsitu; no 1820 li citatini di Bronti (CT) ci ficiru n’artari na Cresia di San Blandanu; n’autra Reliquia fu dumannata dû Giudici da Gran Curti di Palermu Don Franciscu Cupani.

Liami: www.santolorenzo.altervista.org