San Berillu

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
Tavula bizantina di S. Berillu

Berillu (Antiochia, ? - Catania, 90) è un Santu viniratu da Cresia Cattolica e Ortudossa.

Aggiografìa[cancia | cancia la surgenti]

Dittu Cirillu dî Greci, nasciu a Antiochia. Era discepulu di San Petru e vinni cu iddu a Taurmina unni c’era lu viscuvu Pancraziu versu l’annu 43. Fu mannatu comu primu viscuvu a Catania pi divulgari lu Vangelu di Gesù Cristu.
Ne Menulogi greci si leggi ca guidò cu sapienza lu greggi ca ci fu affidatu, fici tanti miraculi e cunvirtìu tanti a fidi di Cristu. Ripitìu lu fattu dû Prufeta Eliseu, ca fici addivintari duci l’acqua cu un pezzu di lignu: na surgiva d’acqua amarissima pi sò prijeri addivintò d’acqua duci. Tanti omini addintaru Cristiani. E pridicò pi tantissimi anni finu a vicchiaia, comu l’Apostulu Giuvanni, Papia, ‘Gnaziu, Pulicarpu e Pancraziu di Taurmina. No Martirulogiu Rumanu è scrittu ca muriu ‘n paci, ma autri Martirologi volinu ca fussi statu martiri pa fidi sutta la pirsicuzioni di Dumizzianu (81-96) e sippillutu vicinu a Cresia di S. Agata la vecchia e lu so carciri. Ca vinuta di Sarracini ‘n Sicilia si persi la memoria du sò sapurcu ca era illustri pi miraculi. Un panigiricu di l’VIII seculu in onuri di San Liuni di Catania lu dici dignu di assittarisi supra la cattidra dû viscuvu Berillu.
La festa è lu 21 di marzu pi Greci; pi Latini lu 4 di maiu. È lu Patrunu sicunnariu dâ Diocesi di Catania.
Na statua di marmuru dû Santu è nò curunamentu o latu sinistru da Cattidrali di Catania.

Bibbliografia[cancia | cancia la surgenti]

  • Bibliuteca di Santi - Puntificia Univirsità dû Lateranu, Roma, 1962