San Camillu de Lellis

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
San Camillu nto quatru na Casa Matri o latu a Cresia da Maddalena a Roma

Camillu De Lellis (Bucchianicu, 25 di maiu 1550Roma, 14 di giugnettu 1614) fu un Parrinu e Riliggiusu talianu Funnaturi di Clerici Rigulari Ministri di Malati (Camilliani).

Biografìa[cancia | cancia la surgenti]

Quannu nasciu so matri era assai anziana. U patri era sempri luntanu e a muggheri murìu quannu u picciriddu avia tridici anni. Era judicatu di tutti fantasticu, libbiru e bizzarru. Ntô 1574, doppu un naufraggiu scinniu ‘nterra a Napuli e si jucau tutti i dinari e carti. Truvò travagghiu comu muraturi pa costruzioni di un Cummentu di frati Cappuccini.
Unu d’idi ci dissi: “ Diu è tuttu, tuttu u restu è nenti; abbisogna sarvari l’arma can un mori “. Vulia addivintari cappuccinu, ma nun fu accittatu; stava nò spitali di ‘ncurabili, chiddu rumanu di Sant’Japicu, pi na chiaja suppurata. Fu numinatu Mastru di Casa: puulizzia chi so manu i malati di cancru e i vasa, ci lava i pedi, ci duna robbi puliti e un lettu. Dici ca i malati su a pupilla di Diu; voli ca a sirvizzu di malati ci fussiru genti ca ci vonnu stari p’amuri. San Fulippu Neri, so Cunfissuri, u scuraggia, picchì dici ca sulu nun pò guvirnari tanta genti. Ma Camillu, puru sapennu picca Tiuluggia si fa urdinari parrinu. Accumincia a so attività nò Spitali di Santu Spiritu.
Era u Spiziu vulutu di Papi e Camillu si porta l’acqua biniditta, u libru di prijeri, l’acqua pi biviri, i rinali. Ogni tantu dici: “ Cchù anima, cchiù cori na ddi manu ! “ Un jornu arrivau u Cummendaturi du Spitali, ma Camillu ci fici sapiri ca era occupatu cu Jesù Cristu e na ddu minutu nun nu putìa arriciviri.
Chi juvini ca u sicutavanu si nni j una autri Spitali: Napuli, Genuva, Mantuva, Milanu. Si fa affidari a dirizioni du Spitali. Quannu a Roma ci fu a alluviuni du Teveri, fa spustari o primu pianu tutti i malati chi robbi e accussì i potti sarvàri.
Camillu è prontu pi tutti i situazioni, pesti e caristia.
Funnò quattordici Cummenti e ottu Spitali, cu 80 Nuvizi e 242 Riliggiusi. Dintra a ‘nfirmiria du spitali Camillu sta pi moriri e aspetta u Signuri ca ci dici: “ Viniti biniditti du Patri miu: eru malatu e mi vinistivu a visitari…. “.
Un parrinu ci dissi: “ Diu t’ammustri a so facci miti e jujusa “.
Muriu a 64 anni u 14 jugnettu 1614. Biatificau u 7 aprili 1742 du Papa Papa Binidittu XIV ca u fici Santu u 29 Jugnu 1746. Nò 1886 Liuni XIII u dichiarò cu San Giuvanni di Diu Patronu univirsali di malati, di nfirmeri e di spitali. A Festa è u 14 Jugnettu.


Riliquii[cancia | cancia la surgenti]

U Corpu è na Cresia di Santa Maria Maddalena a Campu Marziu a Roma; u Cori è a Roma na l’Infirmiria da stissa Cresia e un pizzuddu a Aciriali (CT); autri Riliqui sunnu a Bucchianicu (CH).

Bibbliografìa[cancia | cancia la surgenti]

  • Ritratti di Santi di Antoniu Sicari ed. Jaca Book, 1988.