La mè zita

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

La mè zita esti na canzuni pupulari tìpica dâ tradizzioni siciliana assai accanusciuta n Sicilia sia dî ranni ca dî picciriddi e cantata duranti li festi, li scampagnati, li manciati, li sirinati. Comu nna tutti li canzuni dâ tradizzioni pupulari siciliana, videmma nna chista canzuni, d'unni nu zitu ammuntùa tutti li difetti dâ sò zita, cc'è na murali, zoè ca a la fini, li sordi, spissu, hannu 'a mègghiu n capu a li qualitati fìsichi di na pirsuna, di cca si fa irunia n capu a l'usanza di fari matrimoni cumminati basati sulu n capu ê ntiressi icunòmichi.
A oi, esìstinu na pocu di virsioni e di varianti lucali e diversi strofi s'hannu jutu junciènnu cû passari di li anni, rinnuvannu, arricchennu cu novi ilimenti e, a li voti, ammudirnizzannu sta canzuni, ma lu mutivu, lu coru e lu spìritu di la canzuni hannu arristatu sempri li stissi. Eccuvi lu testu e un lijami di youtube dâ canzuni:


La mè zita: Testu[cancia | cancia la surgenti]

■Cuante è bedda la me zita tutta fràricia e purrita

(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi 'i capiddi tisi tisi
pi spirugghiàlli cci voli un misi;
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi l'òcchi a pirtùsu
unu apertu e làutru chiusu;
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi lu nasu comu un cannòlu,
ca p'asciucàllu cci voli un linzòlu;
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi la vucca cuantu un casciùni
cci trasi e nesci un pistuluni
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi l'arìcchi a paràcqua
una pu suli e l'autra pi l’acqua
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi la testa comu un palluni,
ca pari ‘u Faru a Portacarbbùni;
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi li spaddi comu na càscia
una cchiù ghiàvuta e una cchiù vàscia
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi lu pettu chianu chianu
Ca pari lu funnu di lu tiànu
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi la panza comu na vutti
Cuannu camina fa càriri a tutti;
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi li ammi di ferru filatu
cuannu camìna li jècca di latu
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Havi li peri a cicirinciò
cuannu camina fa si e no.
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■S’a virìssivu nta na spiaggia,
‘a mittìssivu nta n’àggia.
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■S’a virìssivu nta na vitrina,
‘a ittàssivu nta na latrina.
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Ô cuncòrsu di biddizza,
‘a iccaru nnâ munnizza.
(Ah lària è, cchiù lària d'idda nun cci nn'è).


■Ma n cumpenzu havi li sordi
ca cummògghianu tutti li mbrogghi.
Ah, Bedda è, cchiù bedda d'idda nun cci nn'è.
Ah, Bedda è, cchiù bedda d'idda nun cci nn'è.

N.B. tra lu testu scrittu e la canzuni c'esti cuarchi diffirenza, ma lu coru e lu mutivu dâ canzuni sunnu sempri li stissi, 'un vi scantati.

Lijami di fora[cancia | cancia la surgenti]