Gan Jing

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Gan Jing (Cinisi:甘英; Wade-Giles:Kan Ying), fu n'ammasciaturi militari Cinisi chi fici nu viaggiu a Roma ntô 97 sutta l'òrdini dû ginirali cinisi Ban Ciau. Fici parti di n'asèrcitu di Ban Ciau di circa 70.000 òmini, chi arrinisceru a jùnciri li cunfini cchiù punenti dâ Partìa (mperu di Persia).

Binchè Gan Ying facirmenti nun arriniscìu a arrivari a Roma, cci arresta, armenu pû ricordiu stòricu, lu cinisi chi arriniscìu a jiri lu cchiù luntanu ô punenti duranti li tèmpura antichi.

Secùnnu a Hou Hanciu, duranti la dinastìa tarda dî Han (25 - 220), ni cunta ca:

«Ntô nunèsimu annu (97), Ban Ciau mannau lu sò rapprisintanti, Gan Jing, nzinu â costa dû mari punenti e darreri». Nuddu cinisi avìa mai junciutu sti banni.

Hou Hanciu, cuntìnua:

«Ntô nunèsimu annu (97), Ban Ciau mannau Gan Jing a Daqin, passannu Tiauci, e juncennu lu granni mari (Golfu pirsianu) ê cunfini punenti d'Anxi (Partìa).»

Gan Jing lassau nu ricordiu di Roma (Daqin pi cinisi), chi facirmenti veni di na secùnna pirsuna.

La discrivi a èssiri ô punenti dû mari:

«Lu sò tirritoriu havi n'ària di quattru mila li (una li rapprisenta circa nu menzu chilòmitru), cu cchiù di 400 citati furtificati. Na vintina di stati nichi s'attròvanu sutta la sò duminazzioni. Li mura sterni dî citati sunnu fabbricati di petra. Cci sunnu àrvuli di pinu e di cipressu.» (Hou Hanciu).

Discrivi puru la munarchìa aduttata di Nerva, e li carattirìstici fìsici rumani e li sò prudutti:

«Pi quanta riguarda lu sò re, nun rapprisenta nu pirsunaggiu pirmanenti chi veni addijutu pû mutivu ca si cci degna di cchiù... Li genti di stu paisi sunnu àuti e prupurziunati rigularmenti. Cci assumìgghianu li cinisi, e pi chissu lu paisi veni chiamatu Da Qin (Lu «Granni» Qin)... La terra pruduci assai oru, argentu e giugali rari, puru ddu tipu chi s'illùmina ntô scuru... cùsinu puntini fini cu filu d'oru pi prudùciri arazzi d'ogni culuri, e prudùcinu stoffa tinciuta cu l'oru...» (Hou Hanciu).

Pi cunchiùdiri, Gan Jing ditèrmina justamenti ca è Roma chi s'attrova â fini punenti dâ Via di sita:

«È di stu paisi ca ni vennu tutti l'uggetti forasteri maravigghiusi.» (Hou Hanshu).