Demenna

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.

Demenna o Dèmena fu n'antica cità lacedemone di la Sicilia. Lu nomu putissi vèniri di la palora greca daimon ca havi pi significatu "dèmuni" ntô sensu di "divinità".

Pi unni era misa, la cità fu assai mpurtanti 'n èbbica di lu Mpèriu bizzantinu e di idda pigghiò lu nomu la Val Dèmona. Ammeri a l'annu 885 vinni cunquistata di li Saracini e pirdìu la sò mpurtanza. S'avìa aridduciuta a na nica cuntrata di picca abbitanti quannu ntô 920 ci nascìu Santu Luca di Demenna. Ntô XII sèculu, mentri ca c'era la duminazzioni nurmanna spirdìu d'essiri na burgata autònuma.

L'abbitani c'avìanu aristatu, nzemi a chiddi di Krastos, alleggiu alleggiu, si nni ieru a Turianu (l'attuali Alcara li Fusi) e accussì chista , pâ fusioni chê tirritori e chî pupulazzioni di tri burgati, addivintò na cità abbastanza mpurtanti.

Tanti studiusi dìciunu ca Demenna era na cuntrata ca era misa a nord-est di Alcara Li Fusi, a quarchi tri chilòmetri di distanza, nti la cuntrata ca macari ora è chiamata Dèmina o Lémina, nti la parti sittintriunali di l'ex fèudu San Giorgiu; secunnu àutri, mmeci, lu centru anticu currispunni cu San Marcu d'Alunziu.

Non tantu arassu di Demenna c'era lu munasteru di li Mònachi basiliani di Santu Bàrbaru di Demenna.