Acquaforti

Dâ Wikipedia, la nciclupidìa lìbbira.
A tunnara 'n Sicilia
acquaforti di Jean-Pierre Houël, 1782.

L'acquaforti è na tècnica artìstica facenti parti di la ncisioni. Cunzisti nta la stampa ncapu â carta di un disegnu ca prima veni rializzatu ncapu na matrici di mitallu. La matrici di mitallu (ramu, zincu, ottuni, ferru ecc.) veni prima allustrata e ci vennu fatti li bordi a sciddicaloru (di manera chi nun tagghia â carta o lu feltru di lu torchiu), doppu veni cuperta di na vernici a basa di cira (ca pò èssiri passata a pinzeddu o a cauru cu un tampuni dri pelli) e affumata cu un lumi a pitroliu.

Ncapu la lastra accussì priparata l'artista fa lu so disegnu rascannu cu na punta dr'acciaiu la cira, comu si travagghiassi cu na penna.

Poi la lastra, prutiggiuta macari d'arreri cu lu scocc di mballaggiu, veni misi a bagnu nta lu murdenti (di sòlitu àcitu nitricu diluitu cu l'acqua, ca anticamenti era chiamatu "acqua-forti", d'unni vinni poi lu nomu di la tecnica), di manera ca l'àacitu si mancia lu mitallu d'unni eni lìbbiru, e lassa li solchi di lu disegnu chi poi, puliziannu la lastra di la vernici lu scocc, vennu stampati.

La matrici accussì priparata veni nchiostrata cu nu nchiostru grassu a basa di ogghiu di linu e pigghimentu, pulizziata cu na speci dri tila ca si chiama "tarlatana" e cu la carta velina n modu ca lu nchiostru arresta sulu nta lu disegnu, e stampata ncapu la carta umita pi mezzu di una pressa spiciali chiamata "torchiu calcografico".